Zatoka to także piękne wyspy, które mogą zainspirować Cię do odbycia magicznych rejsów! Każda z wysp skrywa w sobie tajemniczą historię…
O tym jak pięknym i ciekawym miejscem jest Zatoka Kotorska przekonywałam Was już nie raz, i nie dwa. Nie zamierzam też zbyt szybko przestać! Mam nadzieję, że nasze podróże po „fiordzie na Adriatyku” jeszcze Was nie znudziły. Czarnogóra składa się z wielu malowniczych zakątków, ale żaden inny nie inspiruje mnie na tyle, żeby pisać o nim przynajmniej raz w tygodniu. To chyba mówi samo za siebie! Dzisiaj weźmiemy na tapet wyspy położone na terenie Boki. A jest o czym mówić, znajduje się tam bowiem większość morskich wysp Czarnogóry – osiem z dwunastu. Wiedzieliście, że aż tyle?
WYSPY ZALEWU KOTORSKO-RISAŃSKIEGO
Najbardziej znane wyspy Zatoki Kotorskiej, to te występujące w części kotorsko-risańskiej: Wyspa Matki Boskiej Skalnej i Wyspa świętego Jerzego. Położone między cieśniną Verige – najwęższym punktem Boki, a uroczym miasteczkiem Perast, sprawiają, że krajobraz tamtego regionu jest jeszcze bardziej wyjątkowy.
Wyspa Matki Boskiej Skalnej (Gospa od Škrpjela)
Tego miejsca chyba nie trzeba specjalnie przedstawiać. Od lat tłumnie odwiedzana przez turystów wyspa, położona naprzeciwko Perastu została sztucznie utworzona, jeszcze w XV wieku. Do jej budowy posłużyły wraki statków i skały. Znajduje się na niej kościół poświęcony Matce Boskiej Skalnej z bogato zdobionym wnętrzem – obrazy miejscowego artysty Tripo Kokolji, marmurowe ołtarze i srebrne tabliczki wotywne.
W środku wisi słynna ikona, według legend znaleziona na morzu przez braci rybaków z Perastu. Co roku 22 lipca odbywa się święto wyspy – Fašinada. Z Perastu wypływają łodzie wyładowane kamieniami, które podpływają do wyspy. Ładunek z pojazdów zrzuca się w jej pobliżu, tak aby ją utwardzić. W całym miasteczku biją dzwony, w Kościele Matki Boskiej Skalnej odprawiana jest uroczysta msza, mieszkańcy Perastu wychodzą na nabrzeże, zewsząd rozlegają się śpiewy. Magiczny wieczór, jeśli będziecie w Czarnogórze w tym terminie, koniecznie wybierzcie się na Fašinadę.
Wyspa Świętego Jerzego
Jest sąsiadką Matki Boskiej Skalnej. W przeciwieństwie do niej, jest naturalnego pochodzenia. Jej znakiem rozpoznawczym są wysokie cyprysy, którymi jest gęsto porośnięta. Do pierwszej połowy XI wieku pełniła rolę cmentarza, na którym chowano zasłużonych mieszkańców Perastu, dlatego nazywana jest „wyspą umarłych”. Zresztą taki sam tytuł nosi najsłynniejszy obraz szwajcarskiego artysty Arnolda Böcklina. Dzieło to przedstawia miejsce łudząco podobne do Wyspy świętego Jerzego i wiele znawców sądzi, że malarz inspirował się tym punktem Zatoki. Na wyspie znajduje się na klasztor benedyktynów z XII w i mały kościół poświęcony świętemu Jerzemu. Wyspa należy do biskupi z Suboticy, dlatego nie jest dostępna dla turystów.
ARCHIPELAG ŚWIĘTYCH W ZALEWIE TIVATSKIM
Archipelag składa się z trzech wysp położonych w pobliżu Tivatu. Przyciągają one turystów niezwykłe barwną historią i licznymi legendami, a nazwa nawiązuje do tradycji pielgrzymkowej. Wszystkie trzy niegdyś, a jedna i do dzisiaj, licznie odwiedzane były przez wiernych.
Wyspa Świętego Michała (Wyspa Kwiatów)
Pierwsza z trzech wysp archipelagu, położona zaledwie 2 kilometry od Tivatu. Rozciąga się na trzysta metrów długości i dwieście szerokości. W zasadzie jest półwyspem. Jednak kiedy poziom wody się podnosi, grobla łącząca teren z lądem znika w jej czeluściach i tworzy się wyspa. Miejsce ma dwa określenia. Pierwsze – Wyspa Świętego Michała związane jest z tym, że znajduje się na niej cerkiew poświęcona archaniołowi Michałowi. Niegdyś był tam cały kompleks klasztorny, ale odnowiona została tylko główna część ze świątynią. Druga nazwa Wyspa Kwiatów odnosi się do niezwykle bogatej i różnorodnej roślinności, która porasta wyspę. Dawniej były tam gaje oliwne. Przez niektórych określana jest też wyspą zapachów.
Wyspa świętego Marka (Stradioti)
Dzika i niedostępna, największa w Zatoce. Wstęp na nią jest zabroniony. Wyspa ma prywatnego właściciela, została zakupiona około dziesięć lat temu pod inwestycję – najprawdopodobniej kompleks turystyczny, ale na razie żadne działania się tam nie zaczęły. W latach 1960-1990 na terenie wyspy znajdował się francuski ośrodek wypoczynkowy, do dzisiaj można odnaleźć tam jego pozostałości. Wstęp na wyspę nie jest zalecany również ze względu na licznie występujące tam żmije i węże. Istnieją też plotki, że żeby rozwiązać ten problem, na wyspę sprowadzono muflony, ale i to niewiele pomogło. Jak się zapewne domyślacie niegdyś znajdował się tam kościół poświęcony świętemu Markowi. Lokalna nazwa „stradioti” (z gr. wojownicy), nawiązuje do greckich żołnierzy, którzy według legendy, zmęczeni walką mieli ukryć się na wyspie, aby poświęcić swoje życie bogom.
Gospa od Milosti (Wyspa Matki Boskiej Miłosierdzia)
Malutka wyspa, trzecia z archipelagu. Długa na sto sześćdziesiąt metrów i szeroka na trzydzieści. Znajduje się na niej kościół i klasztor franciszkanów z XV wieku z niezwykle bogatą biblioteką, której zbiory zawierają najcenniejsze księgi liturgiczne w Zatoce Kotorskiej. W kościele zachowała się ponad pięćsetletnia drewniana figura Matki Boskiej, do której od pół wieku pielgrzymują wierni.
Zanovjetni Školjci
Nazwę wyspy możemy przetłumaczyć jako „uwodzicielskie lub czarujące muszle”, co delikatnie nawiązuje do wyglądu tej malutkiej wyspy. Jak i poprzednie położona w zalewie tivatskim, jest osobnym bytem, nie należy do archipelagu świętych. Oddalona jest zaledwie 50 m od lądu.
WEJŚCIE DO ZATOKI KOTORSKIEJ
W części Zatoki otwartej na morze (hercegnowskiej), którą wyznaczają dwa półwyspy Luštica i Prevlaka, przy samej granicy z otwartym Adriatykiem znajdują się dwie wyspy.
Gospa (Vavedenje, Mala Žanjica)
Mała, płaska, kamienna wyspa przy półwyspie Luštica przy zatoce Mirište, niedaleko znanej plaży Žanjic, stąd też jedna z jej nazw i twierdzy Azra. Znajduje się na niej kompleks klasztorny najprawdopodobniej z XVI w. odnowiony w 2002 roku poświęcony Matce Boskiej – stąd i przydomek – Otok Gospa – Wyspa Matki Boskiej.
Mamula (Lastavica)
Nazwa wyspy pochodzi od austriackiego generała Lazara Mamuli, który w drugiej połowie XIX wieku zlecił budowę twierdzy na wyspie. Podczas II wojny światowej Włosi wykorzystali fort i zrobili z niego więzienie, według niektórych źródeł nawet obóz koncentracyjny. Przez wiele lat pozostałości po budynku pozostawione same sobie, niszczały, a na wyspę mógł wejść każdy, kto do niej podpłynął.
Od paru lat wyspa należy do znanej sieci hotelowej i znajduje się na niej luksusowy resort z kasynem. Projekt powstawał z szacunkiem dla pierwotnego wyglądu twierdzy, a pracowali przy nim polscy architekci i rzeczywiście udało się uzyskać luksusowy ośrodek w twierdzy. Sprzedaż wyspy i remont zabytkowego obiektu wywołał wiele protestów i kontrowersji, ale na nic się nie zdały. Plan został zrealizowany, a luksusowy ośrodek chyba całkiem nieźle prosperuje. W 2014 roku miał premierę amerykańsko-czarnogórski horror „Nimfa” kręcony na Mamuli. Jest bardziej śmieszny niż straszny, ale sprawdźcie sobie koniecznie.